امروزِ ما بر آن هستیم تا به پرورش صحیح بر پایه ی علم روز بپردازیم و ارتباطِ انسان با خودش، با دیگران، با محیطِ زیست و با خدایِ مهربانش را تقویت کنیم. دخترانمان را به عنوانِ انسانی منحصر به فرد و ارزشمند تلقی نماییم. انسانی که دارای توانایی ها و استعدادهای ویژه ای است که باید موردِ شناسایی و پرورش قرار گیرد.
ما بر آنیم تا در این راه از طریقِ کار روی پروژه و به صورتِ گروهی، مشارکتی، دانش آموزان به پژوهش دست زده، کارکردن با یکدیگر و حمایت از هم را برای تحققِ هدفی مشترک یادگیرند. و در جامعه در ورایِ مرزهای کلاس و مدرسه با دیگر مدارس و شاید با دانش آموزانِ مدارسِ دیگر کشورها از طریقِ اینترنت و… ارتباط برقرار نمایند. و با انجامِ پروژه های مشترک با آنان درجهتِ اهدافِ متعالی انسانیت و توحیدی شدنِ بشریت(یکی کردن و شدن) و ارزش های وابسته بدان فعالیت نمایند.مهارت های زندگی،توانایی پژوهش، تفکرِ انتقادی، تحلیلِ مساله ومهارت های ارتباطی را بیاموزند.
معلمان ما در مسیر پرورش دانش آموزان، نقشِ ویژه ای برعهده داشته و در نقشِ راهنما، مرشد و تسهیل گری شرایطِ یادگیری را فراهم می آورند، وبا ارایه راهبردهای تدریس و یادگیری و نیز امکانات و تجهیزات آموزشیِ لازم به ویژه استفاده ی موثر از تکنولوژی های آموزشی، مهارت های تفکر و حل مساله و تبدیلِ درس ها به مساله هایی با طراحی معلم و حل آن با طراحی دانش آموز وبه راهنمایی و تسهیلگری می پردازند.
و نیز به دنبالِ آنیم که آرزوی خود و اولیا را در باره فرزندشان برآورده سازیم و از مسیر طبیعی وشوق یادگیری دخترانی سرزنده ، خلاق، خودتنظیم، متفکر و موفق شاد تربیت نماییم. یادگیری یک زبانِ خارجی برای تسهیلِ ارتباطات، انعطاف پذیری، احترام به تفاوت ها و تکریم حقوق انسان ها و میهن دوستی را که از ایده آل ها و ارزش های ماست، پی افکنیم که البته در این راستا ، مشارکتِ اولیا در برنامه ریزی ها و تصمیم گیری های مربوط به امور مدرسه در این برنامه هاست. (اولیا، مدرسه و دانش آموزِ هم سو) تا افرادی برای امروز و فردا در پناهِ خدای متعال داشته باشیم.