به نام خدای مهربان
اهمیت برنامه ریزی
برنامه‌ریزی توانایی تدوین نقشه راه برای رسیدن به هدف است؛ همچنین برنامه‌ریزی در بردارنده توانایی تصمیم‌گیری در مورد تعیین اولویت می‌باشد.
برنامه ریزی یکی از مولفه های کارکردهای اجرایی (Executive Functions) که در لُب پیشانی مغز واقع شده است، می باشد و مهارت یابی در برنامه ریزی در استفاده موثر از توانایی های مغز بسیار حائز اهمیت است.
برنامه‌ریزی، فرایندی برای رسیدن به اهداف است و آن مهمترین و کلیدی‌ترین مولفه برای رشد و تحول هر انسان موفقی است. بسیاری از دانشمندان و مخترعان موفقیت های خود را به برنامه ریزی نسبت می دهند. برای آن که توانایی برنامه ریزی درونی شود، نیاز است که دانش آموزان از دوران دبستان را با این مقوله آشنا شوند و نقش خانواده در این مهم، بسیار ضروری است.
برای خود تنظیمی و خودکنترلی در زندگی مان، نیازمند برنامه ریزی هستیم و برنامه ریزی و انجام کیفی آن، موفقیت و آرامش به زندگی مان می دهد. خیلی از مواقع منتظر امکانات خاصی هستیم تا در زندگی مان برنامه ریزی داشته باشیم. در صورتی که بیشتر از امکانات، دقت و ظرافت مان در برنامه ریزی کلید موفقیت می باشد.
اگر عملکرد افراد را در برنامه ریزی کردن بررسی کنیم آنان به ۴ گروه تقسیم می شوند:
- افرادی که برنامه ریزی می کنند اما در عمل به آن کوتاهی می کنند، این گونه افراد فرصت ها را از دست می دهند.
- افرادی که برنامه ریزی نمی کنند اما در اجرای برنامه ها دقت می کنند، موفق شدن این گونه افراد با ریسک همراه است.
- گروهی دیگر نه برنامه ریزی می کنند و نه دقت در اجرا دارند که البته محکوم به شکست هستند مگر تغییر رویه بدهند.
- گروه افراد موفق که هم در برنامه ریزی دقت دارند و هم در عمل و اجرای برنامه ها موفق میباشند.
برای پرورش فرزندانِ خود تنظیم، قدم اول برنامه ریزی است. همراهی خانواده و مدرسه در فرآیند خود تنظیمی بسیار ضروری است. دانش آموزان در سنین دبستان از طریق فرآیند هم نظم دهی، برای خود تنظیمی آماده می شوند. البته به شرطی که سبک زندگی خانوادگی آنان، برنامه ریزی را به عنوان یکی از اصول اساسی زندگی خود بدانند. و در پایان ذکر این نکته ضروری است که خود ارزیابی از عملکرد برنامه ریزی، در پرورش تفکر و حل مساله بسیار موثر است.